Mag er naast bewustzijn ook acceptatie (voor autisme) zijn?

Nathalie Claes • 2 april 2023

2 april. Wereld autismedag.


Een dag waarop er meer aandacht is voor wat autisme eigenlijk inhoudt (#AutismAwareness).


Dat kan ik ook alleen maar toejuichen.


Er is nog veel onbegrip wat autisme betreft en neurodiversiteit/neurodivergentie in het algemeen.

Autisme: een (enge) definitie


Volgens de DSM-5 (APA,2013) is de autismespectrumstoornis (ASS) – de formele benaming voor autisme -  een ontwikkelingsstoornis gekenmerkt door beperkingen in de sociale communicatie en interactie en/of beperkt, repetitief gedrag wat betreft interesses en een hyper- of hyporeactiviteit op prikkels.


Het is volgens de GGZstandaarden belangrijk om een biopsychosociale benadering te hanteren en ons er van bewust te zijn dat er verschillende, elkaar beïnvloedende individuele én omgevingsfactoren op verschillende niveaus aanwezig kunnen zijn.


Wat betekent dat in gewone taal?


De hersenen van mensen met autisme werken anders, waardoor ze informatie op een andere manier verwerken dan gewoonlijk:

  • Doorgaans ervaren ze dingen die ze horen, zien, ruiken, proeven,…intenser;
  • Verandering, onverwachte gebeurtenissen of onvoorspelbare situaties kunnen moeilijk zijn;
  • En het contact met of begrijpen van andere mensen loopt soms stroever


En soms kàn dat problemen geven. Op school, op het werk, thuis, sociaal…maar dat is voor iedere autistisch persoon anders. Net zoals we allemaal verschillend zijn.


Bewustzijn: naar een beter begrip van autisme


Ik hoop dat mijn korte introductie je al iets duidelijker maakt wat autisme is.


Wil je autisme écht beter begrijpen? Dan wil ik je graag uitnodigen om je open te stellen en te luisteren naar mensen die autisme hebben. Luister naar hun ervaringen en hoe zij de wereld beleven. Bij élke autistische of neurodivergente persoon. Want net zoals bij iedereen, wil het niet zeggen dat wanneer je één persoon kent, je meteen weet hoe iedereen met datzelfde kenmerk of dezelfde aandoening zich voelt, denkt of de wereld ervaart.


Misschien ontdek je wel heel nieuwe dingen, die een definitie jou niet vertellen kan.


Het zet meteen ook in de verf dat we niet alleen hoeven stil te staan bij wat er misschien moeilijk(er) gaat, maar dat autisme ook zeker zijn voordelen heeft. Denk aan: oog voor detail, sterk logisch redeneren en een goede portie creativiteit. 


Een persoonlijke aanrader? Check out @Sketchnotesara op Instagram. Ze is autistisch en tekent leuke comics over autisme (en over eten).



Hoe gaan we er dan mee om?


Mijn vader (love you!) zegt al eens “als ge niet kunt volgen, fietske pakken”.


Een grapje in ons gezin, maar de uitspraak is ook iets wat ik zie en hoor wanneer het gaat over hoe we als maatschappij reageren (op anderen) bij verandering. We moeten volgen. We moeten ‘mee met onze tijd’. En kan je niet volgen? Dan is dat vooral JOUW probleem. En zie maar dat je mee bent, want anders…


En de oplossing lijkt altijd zo simpel: je verandert gewoon iets. Je moet gewoon iets aanpassen.

Makkelijker gezegd dan gedaan. Soms vergeten we dat wel even.


En stel je nu eens voor dat je autistisch of neurodivergent bent. Je verwerkt dingen sowieso al anders, en dan wordt ook nog van je verwacht dat je je steeds aanpast.


Veel mensen met autisme passen zich dagelijks – bewust en onbewust – al aan om om te gaan met alles wat op hen afkomt. Ze ervaren doorgaans meer druk om (delen van) zichzelf te verbergen om te kunnen voldoen aan de sociale normen, vaak met negatieve gevolgen voor hun welzijn.


Dus, op een dag als deze waarin autisme centraal staat, is het misschien ook een moment om acceptatie (#autismacceptance) centraal te stellen.


Acceptatie – als een van de zes kernprocessen van Acceptance and Commitment Therapy (ACT) – kan je begrijpen als het erkennen van wat er is en een bereidheid om open te staan voor de verschillen en de ervaringen die dat met zich meebrengt. (H)Erkennen van anders zijn. En hoewel dat misschien eenvoudig klinkt, is acceptatie een proces dat moeite kost. Wees mild en vriendelijk in dit proces. Voor anderen, maar zeker ook voor jezelf.  Een bereidheid om onze verschillen te omarmen kan misschien wel een wereld van verschil betekenen voor iemand. Misschien wel voor jou.


Dus lieve mensen, op deze dag, wil ik jullie dus graag uitnodigen om een ‘simpele’ stap te zetten. Zoals de Fixkes het zeiden: vraag het aan…een autist.


#acceptance #ACT #psycholoog #GGZ #cerebloom #neurodivergentie #wereldautismedag #autisme #autism #worldautismday #ikvraaghetaan #Ikvraaghetaaneenautist

Weggeblazen door de inhoud van deze blogpost? Deel hem via:

door Nathalie Claes 22 december 2023
Mijn collega, Karlien Van de Broek (De Babyoase) en ikzelf sloegen de handen in elkaar en werkten een groepsaanbod uit binnen de eerstelijnsconventie voor ouders en zorgfiguren van kinderen van 0 tot 2 jaar. Wij zijn beiden gespecialiseerd in perinatale psychologie en zijn dan ook gepassioneerd in de ondersteuning van (nieuwe) ouders, gezinnen. In het groepsaanbod staan we stil bij verschillende thema's die we in onze praktijk vaak zien terugkeren en die we als professionals ook belangrijk vinden. Zo staat in het traject veerkrachtig ouderschap centraal, en bouwen we de verschillende sessies op rond de verschillende pijlers ervan: Mild ouderschap : zelfzorg, zelfvertrouwen + geloof in eigen kunnen Verbindend ouderschap : met het kind, elkaar en zichzelf alsook de bredere omgeving ACTief ouderschap: Emotie- en stressregulatie: begrip en kunnen omgaan met de eigen emoties en spanning (Co-)regulatie van emoties en spanning bij kinderen door sensitief-responsief opvoeden: alert zijn voor de noden van je kind en erop kunnen reageren De groep zal voor de eerste maal georganiseerd worden in februari 2024. De praktische informatie over de inhoud, data, kostprijs kan je hier terugvinden.
door Nathalie Claes 22 juni 2023
Vanaf heden werk ik ook als eerstelijnspsycholoog binnen de conventie . Je kan bij mij terecht voor zowel eerstelijnspsychologische zorg (ELPZ) als gespecialiseerde psychologische hulp (GPZ). De conventie sluit erg nauw aan bij mijn visie op geestelijke gezondheidszorg, dus ik kijk er ook enorm naar uit om mijn schouders mee te kunnen zetten onder dit project. Binnen het project bied ik hulp aan (jong)volwassen en ouderen, dat wil zeggen personen vanaf 15 jaar. als 'ELP' psycholoog zet ik me nog steeds in voor de thema's waarvoor je voorheen al bij mij terecht kon. Denk bijvoorbeeld aan je mentaal welzijn tijdens zwangerschap of bij het ouderschap, zwangerschapskeuze, of -verlies, stressklachten of je humeur of algemene levensvragen,... Wil je meer weten over eerstelijnspsychologische zorg en wat het inhoudt? Ik bundelde de informatie voor jou op deze webpagina.
door Nathalie Claes 5 april 2023
Vandaag is naar aanleiding van een rapport van de WHO veel berichtgeving (in de krant, op de radio) over onvruchtbaarheid. 1 op 6 mensen worstelt met onvruchtbaarheid, of met andere woorden: na 12 maanden 'proberen' zijn 1 op 6 niet zwanger. 1 op 6 onvruchtbaar. Een cijfer, een ‘feit’. Er worden verschillende redenen aangehaald waaraan we dat cijfer kunnen toeschrijven: vrouwen wachten langer, de zaadkwaliteit daalt,... en er wordt gesproken over de zin en onzin van dingen die daartoe bijdragen (bv. Een te strakke broek, zetelverwarming,...). Soms heel vluchtig, soms heel uitgebreid. Experts belichten gelukkig ook het 'positieve': er is minder taboe rond het onderwerp fertiliteit en er zijn nog heel veel mogelijkheden om alsnog zwanger te worden. Het is inderdaad goed dat zulke thema's bespreekbaar(der) worden en dat er opties zijn. Maar er is meer dan die observatie, dat cijfer en "nog opties". Dat cijfer betekent zoveel meer, gaat zoveel dieper. Het is voor die "1" een dagelijkse realiteit. Een werkelijkheid. Samen aan kinderen beginnen, dat gaat voor iedereen wel gepaard met wat (gezonde) spanning. Een geheime missie, met zijn tweeën, samen op weg naar gezinsuitbreiding. Daar begint het mee. Klinkt leuk toch? Maar 1 op de 6 mensen met een kinderwens, met hoop, worden maand na maand geconfronteerd met 1 streepje in plaats van 2. Dat brengt zo erg veel gevoelens met zich mee. Teleurstelling, wanhoop, verdriet, boosheid,...Soms ook schuldgevoelens, want "had ik maar...". Het aanvankelijke enthousiasme en de spanning maken plaats voor onzekerheid en vragen. Zoveel vragen die optreden, die vaak onbeantwoord blijven. “ Heb ik iets mis gedaan? Is er iets mis met mij? Met mijn lichaam? Met mijn partner?” Voor die 1 op 6 is er lijden in het hart van 2 mensen waar er plek is voor een derde (en misschien wel meer...). Dat maakt een mens breekbaar, kwetsbaar. Het doet zoveel met een mens. Met een mama. Met een papa. Want eigenlijk zijn ze dat al, in hun hart: mama en papa. In die kwetsbaarheid en pijn schuilt ook moed en kracht. En zelfs als uiteindelijk die kinderwens in vervulling gaat (op welke manier dan ook), met alle opties die er zijn, is het iets dat deze mama en papa hun hele leven met zich meedragen. En dat blijft voor mij toch nog altijd een aspect dat soms ‘vergeten’ wordt: de (mentale) impact die zulke ervaringen hebben op mensen. Dus lieve (harten-/wens-/…)mama en papa, ik denk aan jullie. Bron: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/04/04/1-op-de-6-mensen-wereldwijd-worstelt-met-onvruchtbaarheid/
Share by: